vrijdag 3 april 2009

Dag 5

Dag beste zonnebloggers! Voor een laatste maal heb ik het plezier en genoegen jullie toe te spreken. Jullie zitten ondertussen al gezellig thuis met de thuiskomertjes in de zetel, en deze meester heeft nog heel even de laptop bovengehaald voor het verslag van... dag 5.
De dag begon vroeg, maar goed; De paashazen waren langsgeweest!
Echter... veel tijd om deze op te eten was er niet, dus moesten ze maar mee naar buiten, samen met de bagage!

We vertrokken uit ons verblijf 'Hoge Duin', en daar hadden we natuurlijk een onvergetelijke indruk achtergelaten.
Na een korte busrit kwamen we aan in Diskmuide waar we de IJzertoren gingen bezoeken. Deze was helaas volledig verhuld in een dichte, witte mist.
Maar geen erg! We gingen onmiddellijk naar binnen en twee schitterende gidsen (ja, het mag gezegd worden!) begonnen hun vertellingen op de 22ste verdieping van de toren.

Even later werden we helemaal naar het topje gebracht. Hoogtevrees? Nee hoor, want door de mist kon je nog steeds geen sikkepit zien. Naar beneden kijken was dus niet mogelijk!

Terug binnen in de toren bleek elke verdieping een interactief museum te herbergen. Hier zie je Antje voor een schilderij waarop de aanslag op de prins van Oostenrijk-Hongarije wordt afgebeeld.

Eén van de gidsen beschreef ook het heldhaftige verhaal van soldaat Gerry en verpleegster Tessa.

In de Dodengang... Groep 9 rond de grenspaal; het verste punt dat de Duitsers bereikt hebben op dat front.

Een laatste groepsfoto, en dan weer de bus op richting Ieper. Ondertussen was de mist gelukkig een beetje verdwenen, we konden dus de toren in volle glorie aanschouwen.

In Ieper brachten we een bezoek aan Flanders Fields Museum.

Hier zie je Jordy, Mathias en juf Kathleen aandachtig kijken naar een film over Ieper in de eerste wereldoorlog.

En ja... weer de bus op. Het einde begint in zicht te komen, maar we houden nog één korte tussenstop vlak voor Brussel om ons vieruurtje naar binnen te spelen.


De laatste rechte lijn naar Waanrode... De vermoeidheid begint onverbiddelijk toe te slaan.


En zo kwamen we dan aan, iets over 6 uur, in Waanrode. Daarvan hebben we natuurlijk geen foto's nodig, aangezien jullie allemaal van de partij waren. Proficiat trouwens aan diegenen die bakjes en potjes voor de garnalen hadden voorzien. Moest het jullie nóg niet duidelijk zijn; de garnalen waren niet zo erg tastbare aprilvissen. ;-)
(PS: Bij deze ook excuses aan Gery Bilsen, wiens reactie op de blog ik heb moeten verwijderen aangezien hij wél doorhad dat het om een 1-aprilgrap ging!)

Bij deze sluit ik het laatste verslag, en daarmee ook de zonneblog af. Het was een genoegen jullie elke dag toe te spreken, en het was vooral fantastisch om de reacties te lezen op de blog, en te horen bij de aankomst. Ik zou zeggen: laat je zeker nog eens gaan en post reacties zo veel jullie willen, terwijl je met grote oren luistert naar de fantastische verhalen van onze kinderen. Tot de volgende keer!

Meester Hans en het hele zeeklasteam

5 opmerkingen:

  1. Erg bedankt voor het beeld- en geschreven verslag! Fijn om als ouder je kind te zien tijdens de afwezigheid.
    En mooi als herinnering (ja hoor, de foto's werden allemaal netjes op de harde schijf gesaved ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. wij vonden het ook prachtig om het iedere dag te kunnen volgen.
    bedankt meester hans en de andere die hiervoor gezorgd hebben.
    de aprilgrap was ook leuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hey
    ik vond het héél plezant zeker de laatste dag ( Ijzertoren , dodengang . . . )
    Maar nu zijn we weer thuis
    VAKANTIE


    greetzzz
    Dries

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vond de aprilgrap minder geslaagd ;-)

    Ofwel hadden de andere ouders hun potjes reeds zorgvuldig weggestopt maar ik voelde me redelijk alleen toen ik die ganse rij ouders voorbijliep met die potjes onder m'n arm.
    Ook fijn dat Diede me heeft helpen zoeken naar die doosjes terwijl ze al op de hoogte was van de grap.
    Wat betreft de uitstap: Dikke duim voor iedereen die er aan heeft meegeholpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik wou dat alle scholen het geluk hadden om een meester hans te hebben.

    BeantwoordenVerwijderen